Ταυτίζουν το ΠΑΣΟΚ με το μνημόνιο και τα επαχθή μέτρα, που δίνει γη και ύδωρ στους εταίρους και ξεχνά τον συνταξιούχο, τον αγρότη, τον εργάτη, τον άνεργο και το νεόπτωχο.
Και απέναντι σ’ αυτά το μεν ηγετικό σύστημα παρακμής της Ευρώπης υποταγμένο στις αγορές, σπρώχνει την ελληνική κοινωνία στα άκρα και την έκρηξη.
Το δε πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, σχεδόν στο σύνολό του προσπαθεί να βγει από το κάδρο ευθύνης, λέγοντας πως για όλα  τα κακά φταίει το ΠΑΣΟΚ. Όμως οι θεατρικές παραστάσεις των ηγετών της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ  που βλέπουμε τις τελευταίες μέρες, δε μπορούν  να καλύψουν τις πολιτικές και ατομικές τους αδυναμίες.
Οι καιροί απαιτούν οι πολιτικές δυνάμεις και οι πολιτικοί, όπως και οι διεθνείς σωτήρες μας να σοβαρευτούν και να μην εκβιάζουν ένα ιστορικό και περήφανο λαό, που σήμερα δυσκολεύεται.
Φυγομαχίες, προεκλογικά τσιτάτα, για λίγους ψήφους και για ένα άδειο πουκάμισο, την ώρα που η χώρα μας βουλιάζει, είναι στοιχεία ανευθυνότητας.
Δε μπορούμε να θυσιάζουμε τους  ανθρώπους προσπαθώντας μόνο να ταιριάξουμε τους αριθμούς!
Χρειάζονται στοιχεία με άμεσο αναπτυξιακό χαρακτήρα. Στοιχεία τώρα, αμέσως μετά την ψήφιση της  δανειακής σύμβασης, από αυτή τη κυβέρνηση.
Μέτρα στήριξης των οικονομικά αδύναμων και βεβαίως μείωση του κόστους ζωής που παραδόξως βλέπουμε να έχει αυξηθεί, ενώ τα εισοδήματα των περισσότερων Ελλήνων μειώθηκαν και μειώνονται συνεχώς.
Αντιμετώπιση των δανείων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων  με μείωση και του ποσού και των επιτοκίων και επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης.
Ένα νέο φορολογικό νομοσχέδιο που θα ενισχύει επιτέλους το αίσθημα δικαίου στον Έλληνα που τόσο  λείπει. Δε μπορεί να υπάρχουν ξεκινώντας από εδώ μέσα, θεσμικοί με υψηλούς  μισθούς  και άλλοι με υψηλές διπλές   συντάξεις, ενώ ο λαός υποφέρει.
Σε ώρες εθνικής  κρίσης χρειάζονται ώρες για μεγάλες αλήθειες και όχι μικροκομματικά παιχνίδια.
Στην ύστατη ώρα που είμαστε και που όλα τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί, πρέπει όλοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, μιλώντας την γλώσσα της αλήθειας ακόμη και αν αυτή είναι δυσάρεστη.
Στις δύσκολες μέρες που έρχονται θα κριθούμε όλοι για τη  στάση μας, όπως και θα κριθούν ποιοι επέλεξαν το δρόμο ευθύνης ή εκείνο της υπεκφυγής.
Διαφορετικά είμαστε όλοι άξιοι της μοίρας μας.
Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, θα περιμένουμε ίσως το δικό μας θάμα…… όπως λέει ο ποιητής..