Η υποστελέχωση είναι ένα θέμα που, αν και απασχολούσε πάντα σε κάποιο βαθμό το Εθνικό Σύστημα Υγείας, στις μέρες μας έχει γιγαντωθεί και έχει λάβει τη μορφή μη διαχειρίσιμου προβλήματος, εξαιτίας της αδράνειας της κυβέρνησης. Σε όλη την Ελλάδα, με πιο έντονο το φαινόμενο στην περιφέρεια και κυρίως στη νησιωτική Ελλάδα, κρίσιμες κλινικές ή ακόμα και ολόκληρα νοσοκομεία λειτουργούν υποστελεχωμένα και οριακά, με κίνδυνο για ασθενείς και  για εργαζόμενους. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, το δημόσιο σύστημα υγείας εμφανίζει τεράστιες αδυναμίες κάλυψης των υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού και οι υπηρεσίες υγείας που προσφέρονται είναι ποιοτικά υποβαθμισμένες. Η απουσία κρίσιμων ειδικοτήτων, όπως οι αναισθησιολόγοι και οι εντατικολόγοι, δημιουργούν «έμφραγμα» στα χειρουργεία, στις ΜΕΘ και γενικά στη λειτουργία των νοσοκομειακών τμημάτων. Τεράστιες είναι οι λίστες αναμονής στα  χειρουργεία (ακόμα και μικρών παιδιών) αλλά και στα τακτικά ραντεβού των νοσοκομείων. Η αδυναμία των πολιτών να βρουν διέξοδο στα προβλήματα υγείας στο ΕΣΥ, τους κατευθύνει στον ιδιωτικό τομέα υγείας, καθιστώντας την Ελλάδα μία από τις χώρες με τις μεγαλύτερες ιδιωτικές δαπάνες υγείας παγκοσμίως, σε μια εποχή που η ακρίβεια πλήττει βάναυσα το εισόδημα, ειδικά των πιο ευάλωτων πολιτών. Εφιαλτικές είναι οι συνθήκες για γιατρούς και νοσηλευτές στις δημόσιες δομές, με ατελείωτα ωράρια, αναξιοπρεπείς μισθούς, καθυστέρηση πληρωμής υπερωριών, εκτέλεση αλλότριων καθηκόντων, σωματική και ψυχική εξουθένωση. Το κύμα των παραιτήσεων μεγαλώνει συνεχώς, τα κενά από τις συνταξιοδοτήσεις δεν αναπληρώνονται, οι γιατροί προτιμούν την εργασία στο εξωτερικό με πιο αξιοπρεπείς συνθήκες και απολαβές, καθώς το ΕΣΥ γίνεται όλο και πιο αφιλόξενο. Οι ευθύνες της κυβέρνησης και του Υπουργείου Υγείας είναι πολλές και η αδράνεια επικίνδυνη. Με την πρόφαση της πανδημίας και χωρίς συνεκτικό σχέδιο για την Υγεία, διαιωνίζει την παθολογική κατάσταση στο ΕΣΥ με εμβαλωματικές λύσεις και «μπαλώματα», όπως ανακύκλωση υφιστάμενου προσωπικού που βαφτίζονται «προσλήψεις», προσωρινές μετακινήσεις που αφήνουν πίσω τους κενά, παρατάσεις προσωπικού ΙΔΟΧ, ΣΟΧ, επικουρικών, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, εφαρμογή κατά παρέκκλιση διατάξεων στις προμήθειες και τις υπηρεσίες. Αντίθετα, το ΕΣΥ χρειάζεται να ενδυναμωθεί και να αναγεννηθεί σε όλα τα επίπεδα, σε προσωπικό, υποδομές, εξοπλισμό, οργάνωση, αποτελεσματικότητα, διαφάνεια. Να δοθούν κίνητρα (οικονομικά, επιστημονικά, κ.ά.) για να γίνει ελκυστικό. Να ακολουθηθεί ένα προοδευτικό σχέδιο, που θα στηρίζεται στη χαρτογράφηση των υγειονομικών αναγκών και θα δίνει   προτεραιότητα στη δημόσια περίθαλψη.

Με βάση τα παραπάνω, ερωτάσθε κύριε Υπουργέ:

• Πώς σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε την εφιαλτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στις δημόσιες υγειονομικές δομές, λόγω της υποστελέχωσης;
• Είναι στο σχεδιασμό σας η ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας σε όλα τα επίπεδα (προσωπικό, υποδομές, εξοπλισμό, οργάνωση); Αν ναι, με ποιο τρόπο και ποιο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης;

Ο ερωτών βουλευτής

Γεώργιος Σ. Φραγγίδης