Το πρώτο μνημόνιο αφορά την ίδρυση Κέντρου Αριστείας για την Ολοκληρωμένη Αντιαεροπορική και Αντιπυραυλική Άμυνα. Το δεύτερο προσδιορίζει τους όρους λειτουργίας του Κέντρου Αριστείας. Η Ελλάδα αποτελεί το φιλοξενών κράτος-πλαίσιο και η έδρα του κέντρου είναι στην Κρήτη στα Χανιά. Η χώρα μας συμμετέχει με έντεκα στελέχη. Παρέχει για το κέντρο τις υποδομές, τον εξοπλισμό, το προσωπικό υποστήριξης και τη διοικητική λειτουργία. Υποστηρικτικά θα λειτουργήσουν η Βουλγαρία, η Τσεχία και η Ρουμανία, με ένα στέλεχος η κάθε μία και η Τουρκία με δύο στελέχη.
Σύμφωνα με την τοποθέτησή μας στην αρμόδια επιτροπή, το Κίνημα Αλλαγής ψηφίζει θετικά και στα δύο νομοσχέδια. Γι’ αυτό και δεν θα μακρηγορήσω. Η απόφασή μας αυτή προκύπτει από την κατανόηση ότι πρόκειται για ένα κέντρο που θα ασχολείται με τη μελέτη και την επεξεργασία δεδομένων, την εξαγωγή και ανάλυση πορισμάτων, την επικαιροποίηση της γνώσης και την εύρεση τρόπων αντιμετώπισης, όσον αφορά στην ανάπτυξη αντιπυραυλικών και αντιβαλλιστικών ασπίδων.
Η αντιαεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα διαδραματίζει μεγάλο ρόλο στην αμυντική πολιτική της κάθε χώρας και της συμμαχίας εν γένει. Χώρες εκτός ΝΑΤΟ αναπτύσσουν βαλλιστικά και υπερηχητικά πυραυλικά συστήματα νέας τεχνολογίας. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να γνωρίζουμε τα συστήματα που χρησιμοποιούν τα άλλα κράτη και να συμμετέχουμε στην ανάπτυξη τακτικών αντιμετώπισης στο πλαίσιο της αντιπυραυλικής προστασίας.
Η πρωτοβουλία της Ελλάδας για την ίδρυση και φιλοξενία του Κέντρου Αριστείας ευελπιστούμε ότι,
• θα βελτιώσει τη θέση της χώρας μέσα στην ΝΑΤΟϊκή συμμαχία τοποθετώντας την στο κέντρο των εξελίξεων και αναδεικνύοντας τη σε ενεργό μέλος της συμμαχίας,
• θα ενισχύσει την εξωστρέφειά της μέσω των συνεργασιών και της ανάπτυξης κοινής δραστηριότητας με άλλα κράτη της συμμαχίας και
• θα συμβάλει στην απόκτηση πολύτιμης τεχνογνωσίας στον τομέα της αεράμυνας.
Η αλήθεια είναι, ότι φαντάζει αλλόκοτο και αρκετά παράδοξο να συνεργάζεσαι σε θέματα αντιπυραυλικής άμυνας με ένα κράτος που στέκεται απειλητικά απέναντι στα εθνικά σου συμφέροντα. Και βέβαια, μιλάω για την Τουρκία. Ωστόσο, είναι ανάγκη στην προκειμένη περίπτωση να ξεχωρίσουμε αυτά τα δύο, δηλαδή τη συνεργασία μας εντός ΝΑΤΟ και τη μεταξύ μας σχέση με την Τουρκία.
Η χώρα μας είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Καλώς ή κακώς, το ίδιο είναι και η Τουρκία. Εμείς θα πρέπει με κάθε τρόπο να προσπαθούμε να έχουμε ισχυρό λόγο, ισχυρή διπλωματία, ισχυρή επιχειρησιακή ικανότητα, ώστε μέσα στο πλαίσιο της συμμαχίας να είμαστε υπολογίσιμο μέγεθος έναντι της Τουρκίας.
Σε αυτό το πλαίσιο ορθά πράττει η χώρα μας και παίρνει την πρωτοβουλία δημιουργίας Κέντρου Αριστείας και δεν αρκείται στο ρόλο του παρατηρητή των εξελίξεων. Ανάλογη στάση, όμως, χρειάζεται και στην εξωτερική πολιτική, ειδικά όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά, εκεί όπου παρατηρείται μια διαρκώς κλιμακούμενη ένταση.
Βλέπουμε μια συνεχή παραβατικότητα της Άγκυρας σε Αιγαίο, Κύπρο και Ανατολική Μεσόγειο. Πρόσφατα είχαμε πολλαπλασιασμό των παραβιάσεων του εναέριου χώρου μας από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, την αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο από τουρκικά αλιευτικά, την προκλητική παρενόχληση του γαλλικού ερευνητικού πλοίου από τουρκική φρεγάτα στην Κρήτη κατά παράβαση, βέβαια, της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Πιο πριν είχαμε τις παράνομες υποθαλάσσιες έρευνες και γεωτρήσεις στις θαλάσσιες ζώνες της Κύπρου, το τουρκολιβυκό μνημόνιο, την κρίση στον Έβρο, το άνοιγμα των Βαρωσίων.
Όλες αυτές οι προκλήσεις πρέπει να λάβουν μια ηχηρή απάντηση από την ελληνική Κυβέρνηση.
Για το Κίνημα Αλλαγής, τα θέματα εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας της χώρας υπερβαίνουν την αρμοδιότητα και τις δυνατότητες ενός και μόνο κόμματος και οφείλουν να είναι απόρροια εθνικής στρατηγικής και εθνικής συνεννόησης.
Ο αναβαθμισμένος ρόλος της Τουρκίας στο Αφγανιστάν, η αναθεωρητική στάση της στην εξωτερική πολιτική και η μεγαλομανία του Ερντογάν προμηνύουν ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Θα πρέπει να μας βρουν ενωμένους σε ένα κοινό μέτωπο. Χρειάζεται να γίνει σαφές σε όλα τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή όπου αλλού συμμετέχει η χώρα μας, ότι οφείλουν να σέβονται τους συμμάχους τους και να τηρούν τις όποιες συμφωνίες ή συνθήκες διέπουν τη σχέση τους.
Ευχαριστώ πολύ.
