Γνωρίζετε όλοι, ότι διανύουμε μία δύσκολη περίοδο που αφορά διάφορους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Στα προβλήματα της οικονομικής κρίσης που ταλανίζουν εδώ και πολλά χρόνια τους λαούς μας, προστέθηκε και η πανδημία του κορωνοϊού, που δυστυχώς κόστισε και κοστίζει ακόμα και σήμερα χιλιάδες αθώες ψυχές. Η πανδημία όμως ανέδειξε και τις αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την έλλειψη της απαιτούμενης αλληλεγγύης, ως προς την αντιμετώπισή της.
Η συνεργασία βέβαια Ελλάδας και Ιταλίας στον οικονομικό, πολιτιστικό και μορφωτικό τομέα είναι σημαντική και υπάρχει δυνατότητα να ενισχυθεί περαιτέρω.
Τα προβλήματα στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πολλά και πολυσύνθετα. Πρώτα και κύρια, το Παλαιστινιακό που απαιτεί μία δίκαιη, συνολική και βιώσιμη λύση, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η κρίση της Συρίας με τους χιλιάδες νεκρούς, τα εκατομμύρια πρόσφυγες και τις τεράστιες καταστροφές, χρειάζεται τη συμβολή όλων για την ειρήνευση στην περιοχή.
Δύο θέματα, που απασχολούν και την Ελλάδα και την Ιταλία και είναι σημαντικά είναι:
· Hαποσταθεροποίηση και οι ξένες παρεμβάσεις που γίνονται στη Λιβύη και βέβαια για εμάς τους Έλληνες το παράνομο μνημόνιο Λιβύης – Τουρκίας που υπογράφηκε.
· Η απρόβλεπτη και επικίνδυνη συμπεριφορά της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και μάλιστα απέναντι στην Κύπρο, μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας το 40% του εδάφους κατέχει σήμερα η Τουρκία. Η δράση της στο Αιγαίο είναι επιθετική και προκλητική και μάλιστα χρησιμοποιεί στρατιωτικό εξοπλισμό ενάντια σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υλικό, το οποίο όμως παίρνει από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όλα αυτά συντελούν στην ενδυνάμωση των προσφυγικών ροών από τη μεν Λιβύη προς την Ιταλία κυρίως, από τη δε Τουρκία, στην Ελλάδα. Η Ελλάδα μοιράζεται κοινές ανησυχίες με την Ιταλία στο θέμα των προσφύγων και των μεταναστών. Οι χώρες μας έχουν αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη από ό,τι τους αναλογεί. Παρά την αποτυχία του Δουβλίνου, όπως είπε και ο Πρόεδρος κύριος Fassino, υπάρχει μία επιμονή να διατηρηθεί το πνεύμα του και στο νέο σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο. Κάτι τέτοιο αναστέλλει την προσπάθεια για ένα νέο βιώσιμο και πραγματικά κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο για τη μετανάστευση και το άσυλο.
Η διαχείριση των μικτών μεταναστευτικών ροών έχει καταστεί εθνική υπόθεση για τις χώρες πρώτης εισόδου, ενώ είναι από τη φύση της ευρωπαϊκή υπόθεση. Η ανάληψη, λοιπόν, της ευθύνης από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μονόδρομος. Η φύλαξη των συνόρων, ο αναλογικός επιμερισμός των προσφύγων-μεταναστών στα κράτη-μέλη, τα δικαιώματα των προσφύγων, το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα επιστροφών, συναποτελούν αυτοτελή υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, η νομιμότητα σε κάθε επίπεδο, αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση και συνθήκη για τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τρίτες χώρες, όπως η Τουρκία, που διαδραματίζουν ρόλο στις μεταναστευτικές ροές. Η συμβολή ή όχι στην προσπάθεια διαχείρισης των ροών δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα εκβιασμών. Ενέργειες σαν αυτή της Τουρκίας στον Έβρο, πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον πιο αυστηρό τρόπο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να υποκύπτει στον τυχοδιωκτισμό κανενός.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
