Η αυξανομένη αυτή προκλητικότητα συντηρείται από την απροθυμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία, επιδεικνύοντας έτσι αλληλεγγύη στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα ίδια συμφέροντα των χωρών υπερκεράζουν το οικοδόμημα της Ένωσης. Ακόμα και στην αντιμετώπιση της πανδημίας παρατηρήθηκαν συμπεριφορές κρατών μελών, που δεν συνάδουν με το πνεύμα της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Η Τουρκία, αν και δηλώνει πρόθεση για έναρξη των διερευνητικών, έχει κατά νου την πληθωρική της ατζέντα με θέματα πέρα από την ΑΟΖ και την Υφαλοκρηπίδα, ενώ εντείνει και τις προκλήσεις της με την έκδοση παράνομων Navtex. Η αδιάλλακτη στάση της δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας για την έκβαση των διερευνητικών.
Το παρόν νομοσχέδιο σηματοδοτεί μια αλλαγή πλεύσης στην μακρόχρονη πολιτική της Ελλάδας αναφορικά με το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, η οποία συνοψιζόταν στο δόγμα «ή παντού ή πουθενά».
Η πολιτική μας διαφοροποιείται και σωστά γίνεται αυτό, μετά την υπογραφή του παράνομου Τουρκολιβυκού Συμφώνου. Προχωρήσαμε τμηματικά σε συμφωνίες με την Ιταλία και με την Αίγυπτο, τις οποίες και ψηφίσαμε. Για το Ιόνιο, από τα βόρεια σύνορα της χώρας μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο, εκεί ανακηρύσσουμε την κυριαρχία μας στα 12 ναυτικά μίλια.
Θεωρούμε ότι θα ήταν προτιμότερο, πριν την έναρξη των διερευνητικών επαφών με την Τουρκία, να συμπεριληφθεί και η περιοχή κάτω από το Ταίναρο, έως τα δυτικά και νότια της Κρήτης, έως εκεί που ξεκινά η συμφωνία μας με την Αίγυπτο.
Αν και αποτελεί δικαίωμά μας να κάνουμε επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια και σε αυτό το τμήμα, όποτε εμείς το επιθυμούμε, θα ήταν προτιμότερο να γίνει αυτό πριν από την έναρξη των διερευνητικών επαφών, γιατί μετά κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε για υπονόμευση της διαδικασίας και έλλειψη καλής θέλησης.
Η Ελλάδα, σε αντίθεση με την Τουρκία, κρατάει διαχρονικά μια στάση σεβασμού της διεθνούς νομιμότητας. Αυτό διαφαίνεται στη συμφωνία με την Αίγυπτο και με την Ιταλία, καθώς και στη συνυποσχετική που διαμορφώνεται για να πάμε στη Χάγη με την Αλβανία.
Ψηφίσαμε τη Σύμβαση του Montego Bay για το Δίκαιο της Θάλασσας και τη σεβόμαστε στην πράξη. Προβαίνουμε σε ανακήρυξη, όπου έχουμε αυτό δικαίωμα. Συνάπτουμε συμφωνίες με άλλες χώρες, σεβόμενοι τα οριζόμενα από τις διεθνείς συμβάσεις. Για τις περιπτώσεις που διαφωνούμε, απευθυνόμαστε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Ως Κίνημα Αλλαγής, ψηφίζουμε την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο στα 12 ναυτικά μίλια αλλά πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να είχατε προχωρήσει, έστω μέχρι το νοτιοδυτικό τμήμα της Κρήτης.
Θα ήθελα για μια ακόμα φορά να επισημάνω, ότι η εξωτερική πολιτική της χώρας οφείλει να είναι απόρροια μιας μακρόπνοης εθνικής στρατηγικής, στηριζόμενης στην ευρύτατη συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων.
