Έχουμε τρεις στόχους -νομίζω ότι σε αυτό συμφωνούμε όλοι μας- που πρέπει να δούμε στο θέμα του τουρισμού. Ο ένας είναι η Ελλάδα, η ασφάλειά της, η εικόνα της, αυτή που βγαίνει προς τα έξω και που το αξίζει, γιατί πραγματικά στο ζήτημα της πανδημίας του κορωνοϊού πήγαμε πάρα πολύ καλά. Επομένως, αυτό πρέπει με την καλή έννοια να το εκμεταλλευτούμε.
Υπάρχουν, όμως, σε αυτό το σημείο δύο άλλα στοιχεία, τα οποία ενισχύουν την εικόνα της Ελλάδας. Το ένα είναι τα πρωτόκολλα, τα οποία τα διάβασα όταν τα ανακοινώσαμε. Είναι σημαντικά και περιλαμβάνουν τον έναν τομέα. Ποιον τομέα, δηλαδή; Ότι πρέπει οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις να είναι καλά εκπαιδευμένοι, οργανωμένοι, να μπορούν να αντιδρούν σε ζητήματα πιθανής νόσου και επίσης να βοηθούν στην πρόληψη. Αυτό είναι ένα στοιχείο πολύ σημαντικό.
Υπάρχει ένα άλλο στοιχείο, όμως, το οποίο λείπει. Ποιο είναι αυτό; Τα πρωτόκολλα από την Ευρώπη, που δεν υπάρχουν και βεβαίως από τις χώρες που είναι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί τι γίνεται; Τι κάνουμε; Η άποψη η δική μας είναι, ότι τουλάχιστον στα σημεία εισόδου στη χώρα, πρέπει να υπάρχουν δομές που να εξετάζουν τέτοιες περιπτώσεις, για τους τουρίστες που έρχονται οδικώς, όπως π.χ. από τα Βαλκάνια. Σε εμάς στη βόρεια Ελλάδα, η πλειοψηφία των τουριστών θα είναι από εκεί.
Το δεύτερο σημείο που χρειάζεται ενίσχυση στον τουρισμό είναι οι εργαζόμενοι. Όταν, όμως, ανακοινώνετε μέτρα που ενισχύουν υποτίθεται την εργασία και αναφέρεστε σε επιδότηση της μερικής και εκ περιτροπής εργασίας, τότε δε βοηθάτε τους εργαζόμενους.
Το τρίτο είναι οι επιχειρήσεις. Αφήσατε το ζήτημα να το αντιμετωπίζουν οι τράπεζες. Οι τράπεζες, όμως, βάζουν διάφορους όρους και προϋποθέσεις που η πλειοψηφία των επιχειρήσεων δεν μπορεί να ανταποκριθεί.
Όσον αφορά στο νομοσχέδιο, για να είμαι πιο συγκεκριμένος, ο καταδυτικός τουρισμός είναι αλήθεια ότι είναι ένας τομέας που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση του τουριστικού προϊόντος και βεβαίως χρειάζεται μια ολοκληρωμένη και οργανωμένη δομή.
Όμως, έτσι όπως δίνετε μέσα στο νομοσχέδιο τον ορισμό του καταδυτικού τουρισμού, ήδη στενεύετε το πλαίσιο, διότι ο καταδυτικός τουρισμός δεν είναι μόνο η υποβρύχια περιήγηση. Είναι και πολλά άλλα πράγματα. Είναι υποβρύχια events, είναι ο αθλητισμός, είναι η εκπαίδευση, είναι μουσειακοί ή άλλοι χώροι που πρέπει να είναι εκθεσιακοί και πολλά άλλα πράγματα. Άρα, αυτά πρέπει να τα δούμε και πρέπει να τα εκμεταλλευτούμε.
Επίσης, το νομοσχέδιο περιέχει πολλές τροποποιήσεις πολεοδομικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας για δασικές εκτάσεις, αγροτικές εκτάσεις, τον αιγιαλό, την παραλία. Εγκρίνει παρεμβάσεις στο περιβάλλον και σε ευαίσθητες και προστατευόμενες περιοχές χωρίς ποιοτικές προδιαγραφές, μιλάει για αυθαίρετη πόντιση στους ελληνικούς βυθούς και δεν καθιστά υποχρεωτική τη φύλαξη των ενάλιων αρχαιολογικών χώρων. Ακόμη, υπάρχουν ζητήματα που αφορούν τις ΠΟΤΑ που μπορούν και τον τοπικό χωροταξικό σχεδιασμό αλλά και τον τοπικό χαρακτήρα της περιοχής να αλλάξουν.
Παρ’ όλα αυτά, όμως, επειδή από την αρχή, ήδη από τις 4 Μαΐου που καταθέσαμε το δικό μας σχέδιο για τον τουρισμό, αλλά και από την αρχή της συζήτησης λέμε ότι η θέση μας σαν κόμμα είναι ότι θα είμαστε θετικοί σε ό,τι ενισχύει, ό,τι βοηθάει στο να βελτιωθεί η κατάσταση αντιμετώπισης της κρίσης του τουρισμού από τον κορωνοϊό, θα είμαστε θετικοί επί της αρχής και στις τροπολογίες. Υπάρχουν, όμως, κάποια άρθρα στα οποία διαφωνούμε, θα τα καταψηφίσουμε και σε κάποια άλλα άρθρα θα πούμε «παρών».
