Δυστυχώς, μπαίνω στη Βουλή σε μια δύσκολη περίοδο για την πατρίδα μας, αλλά αυτό με κάνει να αισθάνομαι ακόμη πιο έντονο το καθήκον να ανταποκριθώ στο ύψος των περιστάσεων. Οι πολίτες στο Κιλκίς, αναρωτιούνται γιατί φτάσαμε έτσι ξαφνικά ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία και τώρα συζητούμε για δανειακές συμβάσεις και μεσοπρόθεσμα προγράμματα. Αναρωτιούνται γιατί εδώ και αρκετά χρόνια βλέπουν, και οι αγρότες αλλά και οι επιχειρηματίες του Κιλκίς, το εισόδημά τους να μειώνεται συνεχώς. Οι βιομηχανικές περιοχές  του νομού ερημώνουν, προκειμένου τα εργοστάσια να μεταφερθούν – με δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες – σε βουλγαρικό και σκοπιανό έδαφος, αφήνοντας πίσω ανέργους. Τα λέγαμε, τα φωνάζαμε αλλά πολλοί μας λοιδορούσαν, ότι τάχα η οικονομία επιβάλλει τέτοιες λύσεις. Η σκόνη της απελπισίας έχει καθίσει εδώ και πολλά χρόνια πάνω από τα σπίτια του Κιλκίς.
Μια αίσθηση σάπιου, που έρπονταν σε όλη τη χώρα, κατέληξε δυστυχώς, όπως κάθε τραγωδία, στα σημερινά αποτελέσματα στη χώρα μας, με  όλα τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία να μας τορπιλίζουν με την είδηση ότι η Ελλάδα πτωχεύει. Από την άλλη, η ΝΔ  αφού εγκατέλειψε την εξουσία, σήμερα  να συνεχίζει να αρνείται να δει την τραγική πραγματικότητα στην οποία οδήγησε τη χώρα τα 5,5 χρόνια διακυβέρνησής της και αντί να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν,  πορεύεται με γνώμονα μόνο το κομματικό όφελος.
Και απέναντι σε αυτά, ένας Πρωθυπουργός, ο Γεώργιος Παπανδρέου, με περίσσιο σθένος ψυχής, λέει θα σώσουμε την πατρίδα από την καταστροφή και επιδίδεται σε έναν αγώνα χωρίς προηγούμενο. Το πολιτικό βάρος στις πλάτες του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησής του είναι μεγάλο. Κι αυτό γιατί πρέπει να είναι δυσάρεστοι σε έναν κόσμο που μαστίζεται από την ανεργία, την ανασφάλεια, την έλλειψη ρευστότητας. Δυσάρεστοι όχι γιατί το επιθυμούν αλλά γιατί οι καταστάσεις το επιβάλλουν.
Από αυτόν τον αγώνα, όμως, νικητής θα βγει μόνο ο ελληνικός λαός και σε αυτό τον αγώνα συμπαρατάσσομαι.
Είμαστε, λοιπόν, αυτήν τη στιγμή στην κόψη του ξυραφιού, οι εταίροι μας ζητούν μέτρα και αξιοπιστία. Αποτέλεσμα είναι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα άδικο που δεν με εκφράζει προσωπικά, δεν είναι αυτό που ονειρευόμουν να ψηφίσω μπαίνοντας στη βουλή, δεν αγωνίστηκα ως πολιτικός για όσα μέσα αναφέρει.
Είναι ένα πρόγραμμα, όμως, έκτακτης ανάγκης και είναι πολυτέλεια- που δεν μπορούμε να έχουμε- το να μιλάμε για το αν μας ταιριάζουν ιδεολογικά αυτά τα μέτρα. Προφανώς και δεν μας ταιριάζουν. Αλλά όπως κάθε ΈΛΛΗΝΑΣ οικογενειάρχης αυτή τη στιγμή συμμαζεύει τα οικονομικά της οικογένειας του με επώδυνες αποφάσεις για τους ανθρώπους του, έτσι και η Κυβέρνηση πρέπει να συμμαζέψει τα οικονομικά του κράτους.
Η εναλλακτική λύση είναι μία, η χρεωκοπία. Αυτή δεν είναι λύση, είναι μια κόλαση για τους αδύναμους και τους μικρομεσαίους, που θα οδηγούσε σε κοινωνικές συγκρούσεις και την πατρίδα μας 50 χρόνια πίσω. Είναι μια επιλογή αυτοκτονίας. Είναι μια ΜΗ ΕΠΙΛΟΓΗ!
Με συναίσθηση της ιστορικής στιγμής, με  πάγια πολιτική μου θέση αυτήν υπέρ των μη προνομιούχων στρωμάτων της κοινωνίας μας  και βλέποντας το μέλλον του τόπου μας, το δικό μας και των παιδιών μας, δηλώνω ότι θα ψηφίσω το μεσοπρόθεσμο. Ζητώ όμως από τον Υπουργό Οικονομικών να συνεχιστούν οι προσπάθειες για την πάταξη της φοροδιαφυγής, ώστε τα οριζόντια μέτρα να αντικατασταθούν όσο πιο σύντομα γίνεται με μέτρα που θα βαρύνουν εκείνους που διαχρονικά κρύβουν εισοδήματα και δεν πληρώνουν ό,τι τους αναλογεί, να ενισχυθεί το αίσθημα δικαιοσύνης στους πολίτες.
Πατριωτικό καθήκον σήμερα είναι να σωθεί η Ελλάδα, και σε αυτή την προσπάθεια απαραίτητη όσο ποτέ είναι η εθνική ομοψυχία.
Κι εγώ σήμερα με την ψήφο μου, θα ανταποκριθώ σ’ αυτό που το πατριωτικό καθήκον μου επιτάσσει.
Σας  Ευχαριστώ»