Τα δύο χρόνια πανδημίας ανέδειξαν τις αδυναμίες και τις δυσλειτουργίες του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Εκτός από την αυτονόητη επιδίωξη της ισότιμης και χωρίς διακρίσεις πρόσβασης του πολίτη στις δημόσιες δομές, απαιτείται η άμεση αναβάθμιση και αναδιοργάνωση των δομών Υγείας, με άμεση ενίσχυση και στελέχωσή τους, επενδύοντας στο ανθρώπινο δυναμικό, τη βελτίωση των συνθηκών περίθαλψης και την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου παροχών υγείας για όλους τους πολίτες.
Η υγεία αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου. Οι ανισότητες, οι παραλείψεις και οι αστοχίες στην οργάνωση και τη λειτουργίας του τομέα της υγείας μπορούν να προληφθούν με τις κατάλληλες στρατηγικές, με τη χάραξη και εφαρμογή πολιτικών που θα προέρχονται από εθνική συνεννόηση κομμάτων και θεσμικών φορέων και στόχο τη βελτίωση της παροχής υπηρεσιών προς τους πολίτες.