Σε μερικές εβδομάδες οι προοδευτικοί πολίτες της χώρας θα κληθούν να πάρουν θέση στο πιο σημαντικό πολιτικό γεγονός των τελευταίων ετών για το χώρο του κέντρου. Θα κληθούν να εκλέξουν τον ηγέτη του νέου φορέα της δημοκρατικής παράταξης.

Είναι φανερό στις καθημερινές συζητήσεις ότι η διαδικασία  έχει κινητοποιήσει δυνάμεις που είχαν αποστασιοποιηθεί από το χώρο του κέντρου και από το χώρο της πολιτικής και την παρακολουθούν με ενδιαφέρον όσοι αντιλαμβάνονται πόσο σημαντικό είναι για την ισορροπία του πολιτικού συστήματος και για τη χώρα η δημιουργία μιας  ισχυρής, προοδευτικής, δημοκρατικής παράταξης με φιλοευρωπαϊκό στίγμα.

Η πιο μεγάλη ώρα για τον κατακερματισμένο και πολύπαθο τα τελευταία χρόνια χώρο της Κεντροαριστεράς, του δημοκρατικού Κέντρου, Σοσιαλδημοκρατίας έχει φθάσει. H ώρα να ξανασυναντηθούν οι μεγάλες δυνάμεις του προοδευτικού ρεύματος. Η ώρα της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού. Η ώρα της πρόκλησης του δημοκρατικού χώρου και της πρόσκλησης του κάθε προοδευτικού πολίτη.

Για να  συμβεί αυτό απαιτούνται όμως τρεις  προϋποθέσεις.

Η σημερινή μέρα είναι πολύ σημαντική για όσους νέους και νέες, άνοιξαν την πόρτα της φοιτητικής ζωής..

Τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους αυτούς, αλλά και στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, που τους συμπαραστάθηκαν σ' αυτή τη δύσκολη δοκιμασία.

Κάθε επιτυχία λοιπόν με την ευχή να ζήσουν ωραίες εμπειρίες και να αποκτήσουν τις χρήσιμες γνώσεις, που η φοιτητική ζωή θα τους δώσει!!

Και σε όσους και όσες όμως δεν το πέτυχαν, εύχομαι κάθε επιτυχία στις επιλογές τους..

Η ζωή δίνει πολλές ευκαιρίες σε όλους...

Φίλες και φίλοι,

Όλο και περισσότερο στους  Έλληνες πολίτες  γίνεται φανερό πως η χρεοκοπημένη κυβέρνηση των Τσίπρα – Καμμένου-μια κυβέρνηση βυθισμένη στις ιδεοληψίες της και στο πελατειακό κράτος, έχει αποδείξει ότι δε μπορεί σε καμία περίπτωση  να μας βγάλει από την κρίση.  Όλοι πια συνειδητοποιούν ότι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δεν καταστρέφει μόνο το σήμερα, αλλά υποθηκεύει και το αύριο.

Ποιος θα έρθει στη θέση τους όμως όταν φύγουν; Η ΝΔ; Οι άνθρωποι και οι πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού; Οι συντηρητικές δυνάμεις που  έχουν αποδείξει ότι δε μπορούν να φέρουν τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος; Επτά χρόνια τώρα κρατούν σιγή ιχθύος για την τραγική πενταετία 2004-2009 της διακυβέρνησής  τους.

Ποιος δε θυμάται άραγε εκείνες τις πραγματικά εντυπωσιακές δηλώσεις του Πρωθυπουργού από το 2012 ως την ανάληψη της εξουσίας, τον Γενάρη του 2015; Τότε που θα έσκιζε τα Μνημόνια και μάλιστα μέρα μεσημέρι. Που θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ και θα επανέφερε τη 13^η σύνταξη. Μεγάλα και καταστροφικά ψέματα που ειπώθηκαν με μοναδικό στόχο την κατάληψη της εξουσίας.

Και ποια είναι σήμερα η πραγματικότητα που βιώνει ο κάθε Έλληνας πολίτης;

20 νέοι  φόροι, άμεσοι και έμμεσοι, που έχουν γονατίσει την ελληνική οικογένεια και την πραγματική οικονομία.

Φόροι σε βενζίνη, πετρέλαιο-υγραέριο κίνησης, πετρέλαιο θέρμανσης, μπύρα, κρασί, καφέ, ηλεκτρονικό τσιγάρο, σταθερή τηλεφωνία και internet.

Kαι ξαφνικά η πολιτική ζωή του τόπου γέμισε εξεταστικές επιτροπές. Αφού έκλεισε η πρώτη για τα ΜΜΕ χωρίς κανένα αποτέλεσμα, προχωρήσαμε στην επιτροπή για τα θέματα Άμυνας και τώρα για την Υγεία. Ο πρωθυπουργός συνειδητοποιώντας  ότι είναι με την πλάτη στον τοίχο,  αποφασίζει να ποινικοποιήσει την πολιτική ζωή της χώρας.

Καλώς να ορίσουν όλες οι εξεταστικές.

Διαφάνεια για τους πάντες και παντού.Δεν έχουμε τίποτε να κρύψουμε και τίποτε να φοβηθούμε.

Αδιέξοδα. Είναι η μόνη λέξη που ταιριάζει για να χαρακτηρίσει τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αδιέξοδα στην οικονομία, αδιέξοδα στην κοινωνία, αδιέξοδα στη διαπραγμάτευση.

Τα στοιχεία που βγαίνουν κάθε εβδομάδα στη δημοσιότητα αποτυπώνουν τη ζοφερή πραγματικότητα.

Ύφεση στην οικονομία: 1,1% για το κλείσιμο του 2016.

Φορολόγηση: 4 δις επιπλέον φόροι την προηγούμενη χρονιά.

Ανεργία: 140.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν το τελευταίο τετράμηνο.

Φεύγουν οι καταθέσεις: 2 δις εξαφανίστηκαν από τις αρχές του 2017.

Αποστροφή στις επενδύσεις.

Πέρασαν πια δύο χρόνια από τη μέρα που ο ελληνικός λαός έφερε με την ψήφο του τον ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση της χώρας. Και είναι αλήθεια μια επέτειος που αξίζει να σταθούμε και να επισημάνουμε τι πραγματικά συνέβη αυτούς τους 24 μήνες.

Προσπερνώ το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας επέλεξε για κυβερνητικό εταίρο την ΑΝΕΛ του κ. Καμμένου μια ακραία φωνή λαϊκισμού και εθνοσοσιαλισμού – γεγονός που φαντάζομαι ότι ξένισε και τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ. Θα θυμίσω όμως τα κεντρικά προεκλογικά συνθήματα που ακούγαμε από το κυβερνών κόμμα και τι ακολούθησε με την ανάληψη της εξουσίας, όταν για τη συνεργασία τους πανηγύριζαν μαζί με σφιχτοδεμένα τα χέρια τους στις εξέδρες, για τη νίκη τους!

Συντρόφισσες-οι

Έχοντας ακόμα νωπό το σόκ από την εκλογή του Τράμπ στις ΗΠΑ και με δεδομένη πλέον την άνοδο του λαικισμού και των ακροδεξιών δυνάμεων σε όλη τη Δύση, είναι απαραίτητη η επαρκής ανάλυση από μέρους μας των νέων συνθηκών σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι τεκτονικές πλάκες του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος μετακινούνται συμπαρασύροντας μαζί τους τα θύματα αυτών των αλλαγών. Αυτά τα θύματα είτε χάνουν το παρόν τους είτε αγωνιούν για το μέλλον τους και συντηρητικοποιούνται στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τουλάχιστον τα κεκτημένα. Αν δεν κατανοήσουμε το παγκόσμιο δέ θα κατανοήσουμε και τι συμβαίνει στη χώρα μας.

Η κατάσταση στη χώρα γίνεται όλο και δυσμενέστερη. Οι ιδεοληψίες των δανειστών σε συνδυασμό με την  ανεπάρκεια της κυβέρνησης φαίνεται να καθυστερούν το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και η αβεβαιότητα δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την ανικανότητά της, τις ιδεοληψίες, την προσκόλληση στο πελατειακό κράτος, την απουσία στρατηγικής και σχεδίου για  έξοδο από την κρίση τροφοδοτεί το  φαύλο κύκλο της ύφεσης και  οδηγεί τη χώρα σε αδιέξοδο και τους πολίτες σε απόγνωση.

Και το ερώτημα που αυτόματα τίθεται από τους πολίτες είναι: υπάρχει ο πολιτικός φορέας και το πολιτικό προσωπικό εκείνο που θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα στις αλλαγές και τις τομές που χρειάζονται για να βγει επιτέλους από τον κύκλο των μνημονίων;