Ενότητα γιατί πρέπει να είμαστε όλοι μαζί ουσιαστικά και όχι ενότητα χάριν της εξουσίας.
Διεύρυνση γιατί πρέπει να προχωρήσουμε στη σύνθεση όλων των προοδευτικών δυνάμεων που νιώθουν εγκλωβισμένες μεταξύ του λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ και των νεοφιλεύθερων πολιτικών της ΝΔ.
Ανατροπή γιατί πρέπει να αλλάξουμε πορεία.
Τι άλλο μας οι 210.000 πολίτες που αγκάλιασαν την προσπάθειά μας;
Ζήτησαν μια δυνατή δημοκρατική παράταξη που θα ηγηθεί του προοδευτικού χώρου.
Που θα σταθεί απέναντι σε μια κυβέρνηση που κυβερνά με τεράστια ελλείμματα αξιοπιστίας και παραγωγής έργου και σε μια Νέα Δημοκρατία που επιδιώκει την επιστροφή στο " βαθύ κράτος".
Ζήτησαν ένα προοδευτικό ριζοσπαστικό πρόγραμμα, ζήτησαν καθαρό πολιτικό στίγμα και ταυτότητα.
Ζήτησαν ένα κόμμα που κρατώντας τις ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας και τη φιλοευρωπαϊκή ιστορία της ανανεωτικής αριστεράς θα συγκροτήσει μια νέα πρόταση διακυβέρνησης για την Ελλάδα του 21ου αιώνα.
Ζήτησαν ένα κόμμα που θα απαντά στα υπαρκτά προβλήματα, με σύγχρονο πολιτικό λόγο και ισχυρή κουλτούρα εσωτερικής δημοκρατικής λειτουργίας.
Ζήτησαν ένα κόμμα που θα υπερασπίζεται τους θεσμούς, την αξιοκρατία και τη διαφάνεια.
Ένα κόμμα που η πολιτική δε θα σημαίνει βόλεμα, αλλά προσφορά ανιδιοτέλειας.
Ζήτησαν ένα κόμμα που ο λόγος των μελών του θα έχει αξία.
Ζήτησαν ένα ιδρυτικό συνέδριο που δε θα είναι ένα συνέδριο χειροκροτητών προειλημμένων αποφάσεων, όχι ένα συνέδριο ποσοστώσεων, ισορροπιών και συμβιβασμών, αλλά ένα συνέδριο αρχών, θέσεων, διαλόγου και σύνθεσης.
Η ακύρωση των εσωκομματικών διαδικασιών για την εκλογή συνέδρων προκάλεσε μούδιασμα. Και η κατά πλειοψηφία απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου τα όργανα να διοριστούν αντί να εκλεγούν, ξένισε τους περισσότερους.
Αναρωτιέμαι:
Με ποια νομιμοποίηση θα παίρνουν απόφασεις τα όργανα;
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Για να υπάρχει προοπτική για το Κίνημα Αλλαγής, πρέπει να αποδείξουμε ότι δημιουργούμε κάτι καινούργιο όχι στα λόγια, αλλά στις πράξεις.
Το Κίνημα δεν είναι λάφυρο κανενός. Ανήκει στους 210.000 πολίτες που ήρθαν να ψηφίσουν.
Ανήκει στον ιδιωτικό υπάλληλο, στον αγρότη, τον φοιτητή, τον μικρομεσαίο, τον άνεργο που περιμένει πολλά από εμάς.
Σε αυτούς πρέπει να φανούμε αντάξιοι.
Και η ευθύνη μας είναι μεγάλη, Απέναντι στην παράταξη, απέναντι στους πολίτες, απέναντι στη χώρα.
Ο Μαρξ είχε πει ότι την ιστορία την φτιάχνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι, αλλά δεν την φτιάχνουν έτσι όπως θα ήθελαν. Δεν την φτιάχνουν κάτω από περιστάσεις που διαλέγουν οι ίδιοι, αλλά κάτω από τις περιστάσεις στις οποίες βρίσκονται.
Σε αυτές τις περιστάσεις καλούμαστε να τολμήσουμε χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς συμβιβασμούς
Αλλά με Δημοκρατία και Αξιοκρατία.
Ας μην διαψεύσουμε τους 210.000 πολίτες γιατί μπορεί να μη μας δοθεί άλλη ευκαιρία.